Mijn verhaal:

Op deze pagina kom je iets meer over mij te weten.
Mijn persoonlijkheid: Warm, geduldig, leergierig, kritisch, stronteigenwijs (soms).
​
Mijn verhaal:
Toen ik 8 jaar oud was is er in ons gezin iets gebeurd. Iets waarvan ongeveer 7 jaar geleden bleek dat ik dat niet, of in ieder geval niet volledig, had verwerkt.
7 Jaar geleden, ik was toen al enige jaren hoofdconducteur bij de NS, begon het werk, de lange reistijd, de dubbele onregelmatigheid en onvoldoende nachtrust zijn tol te eisen. Op een dag, ongeveer 7 jaar geleden dus, brak ik. Ik was omgekleed om naar werk te gaan en ik zat nog even op de bank met een kop koffie. Ineens barstte ik in tranen uit. Zomaar uit het niets, althans zo leek het.
Ik heb me toen ziekgemeld en na wat gesprekken met mijn manager en de Arbodienst heeft NS mij therapie aangeboden. Het vermoeden was dus een burn-out.
De therapie bleek Cognitieve Gedrags Therapie (CGT) te zijn. Het was mij na zo'n 10 sessies wel duidelijk dat het voor mij niet genoeg deed. Op aanraden van een collega hoofdconducteur (die net klaar was met zijn studie Psychologie) ben ik op zoek gegaan naar een behandelaar die mij Schematherapie kon geven. Het was bijna een jaar keihard werken en ik ben in dat jaar door hele diepe dalen gegaan, maar het resultaat mag er zijn! Tijdens die therapie is duidelijk geworden wat het trauma uit mijn jeugd precies was en na een aantal sessies EMDR merkte ik dat ik energieker en opgewekter werd en beter met die herinnering en bijbehorende emotie kon omgaan.
Tevens is tijdens de therapie vastgesteld dat ik "last" heb van een bepaalde mate van hoogsensitiviteit en dat ik ADD (ADHD type 1) heb, gecombineerd met een bovengemiddelde intelligentie. Ik kan je zeggen dat dat allemaal niet echt helpt! Ik ben, wat ze zeggen, complex neurodivergent.
Op school (Basis en middelbaar) was ik altijd aan het dagdromen en zag ik het belang van leren niet echt in. Ik was toch niet slim en daarbij ook nog eens de langzaamste van de klas.
Pas sinds de therapie heb ik een beter beeld van wie ik ben en wat ik kan. En ik leer nog steeds, iedere dag. Tijdens het herstelproces vroeg iemand mij hoe het nu met me ging. Ik antwoordde met: "Goed, ik ben weer aardig op weg om de oude te worden". Die opmerking werd gelijk afgestraft met de zin: "Je wordt nooit meer de oude. Je wordt een nieuwe!" En dat is inderdaad waar. Mijn leven is, net zoals ikzelf, veranderd en alles in positieve zin. Eigenlijk moet ik nu iedere dag wel even aan mijn moeder denken. Zij was in haar werkzame leven een goede psycholoog en de aanleg en interesse voor dat vakgebied heeft ze aan mij doorgegeven. Ik ben nu eindelijk klaar om anderen te helpen met mijn kennis, ervaringen, inzichten, empathisch en relativerend vermogen, unieke invalshoek en een zeer positieve kijk op het leven en de wereld.
​
Ik ben op alle vlakken BACK IN CHARGE!
Wil jij dat ook? Neem contact met me op voor een vrijblijvend (intake)gesprek!